BÓG MOIM PANEM JEST - CZĘŚĆ PIERWSZA

TO BÓG MNIE STWORZYŁ, TO BÓG DAŁ MI MIEJSCE NA ZIEMI, TO BÓG POUCZYŁ MNIE JAK ŻYĆ, TO BÓG WRESZCIE NA KOŃCU DROGI PRZYTULI MNIE DO SWEGO SERCA I OTRZE ŁZY.

A jednak stało się. Będzie blog. Blog różny od innych, ponieważ nie przewiduję tu burzliwych dyskusji.

Będzie to miejsce do zadumy i mam nadzieję także głębokiej refleksji.

Do zadumy zawartej w poezji, obrazie i muzyce, a także w modlitwie.

Do zadumy nad sobą i nad sensem naszego bytowania tu na ziemi podarowanej nam przez Dobrego Stwórcę.

Treścią tego bloga są takie wartości, jak BÓG, HONOR, OJCZYZNA

Nieprawdą jest bowiem, że z naszego życia nieodwołalnie wyparto już wszelkie te wartości, których nie można przeliczyć na pieniądze, sławę, czy zaszczyty.

Nieprawdą jest, że wszyscy ludzie są źli, podli i mali.

Nieprawdą jest, że światem rządzi tylko przemoc i nienawiść.

Już kiedyś, gdzieś - w początkowym okresie największej Narodowej Żałoby opracowałam podobny wątek.

Był on dla mnie bardzo ważny i byli też ludzie, dla których był on ważny.

Chciałabym, aby znużony wędrowiec po ścieżkach ziemskiego życia, znalazł tu odpoczynek, spokój i nadzieję.

Mam nadzieję, że każdy człowiek dobrej woli znajdzie tu coś dla siebie.

Nie oczekuję oklasków, ale i na wchodzenie tu z błotem na butach nie pozwolę.

Jak w muzeum, ma być cicho i godnie. Wrzawy nie lubię, podobnie jak fałszywych tonów.

Z poważaniem,

izaluka

PS. Bardzo proszę wszystkich PT Gości o bezwzględne podawanie autorów i/lub linków w przypadku zamieszczania tu treści nie własnych.

WASZYSCY JESTEŚMY BRAĆMI I SIOSTRAMI W JEZUSIE CHRYSTUSIE